Şehrin Yaşayan Hayaletleri - Yalnız Gece


Yalnız Gece


Gecenin titrek ışıklarında dalgalanırken; şehrin telaşlı hayaletleri arasında yitip gitmemek için hayallerime tutunuyorum. Hayaller görüyorum siyah silüetler arasında. Saf bir siyah, biraz da mahcup. Beni kendine çekiyorsun, duramıyorum. Sadece çığlıklar duyuyorum, yağmur sesleri.


  Gece kızgın. 

Sevmiyor bizleri yahut sizleri. Yıldızlarını çalan bu hırsızlara kızgın, gözünü kırpmadan izliyor hepimizi.


  Ay parlak. 

Derimin altına geçip kemiklerime işleyen bu ışık, tüketiyor benliğimi. Ve düşünüyorum, hep seni.

Gecenin yutan karanlığında kaybolurken; şehrin bitmeyen nefretlerine kapılmamak için hayaline tutunuyorum. Çığlıklar bile susuyor. O vakit, tarifsiz bir boşluk kaplıyor içimi. Avazım çıktığı kadar bağırıyorum, duymuyorum sesleri.

Seni bulmak için  ışık saçıyorum sokaklara
Onun da yeri yok gecenin ortasında.
Sonra aklım gidiyor, ruhumla arıyorum seni. Arayışım bir hayvan gibi, bitiremiyorum cümleleri.

İşte o vakit, seni bulamayınca ben,
Geriye ne kalıyor yağmur sesleri, ne de gecenin siyah silüetleri sen bir hayal oluyorsun, bense bu şehrin başka bir hayaleti...

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Mitolojiler ve Halk Folklorlarında Karga-Kuzgun Motifi

1 - Onurdoğan: Yaver

5 - Onurdoğan: Benzediği Kadar Farklı