Captive in My Memories

 

With those Gogh'y eyes,
I know deep in my heart,
Is it snowing, is this ice?
I am ready to take my part.

Through fields of sunflowers,
Thunderstorm creates a whole new start.
Waiting my fermented blossoms,
Still, see them eyes wide shut.

Oh, those Gogh'y eyes,
An art piece, in disguise,
Captivate my soul, a heartfelt tie
This is life, with the best surprise.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Solgun Amor

Solgun Amor Dokunma bana, yakıyor tenin Bakma o puslu gözlerinle İyiyim, iyiyim dedim sana Aşkımı çıplak ellerle boğdum. Bulamazsın eşini sevginin Layıkın yok yalnız kalbimde Nasıl yaparım bunu ben sana Aşkımı çıplak ellerle boğdum. Ben ki kimseye bedelim Virane mizacım böyle Deli diyorlar sabahları bana Aşkımı çıplak ellerle boğdum.
Devamı

İhtiyacı Olan Bir Dost İçin - Kendime Mektuplar

10.09.2018 Son günlerde kendimi dış dünyaya  kapattım. Düşüncelerime ördüğüm bir duvara dönüştü duygularımla ördüğüm eski, soğuk duvar. Benim tarafımda kimse var mı ? Küçük bir umut belki.  ___________________________________ 13.09.2018 Bugün yine bir tiyatro oyunundaydım. Kötü bir oyunculuk sergiledim ancak "O" o kadar rolüne kaptırmıştı ki kendini, bir gıdım bile şüphe duymadı. Yine kendimde istiyorum tüm spot ışıklarını. Ama elimde değil, gerçekten çok yoruldum. Huzurlu bir uykudan bile içimde bir ürpertiyle uyanıyorum artık. Ah keşke bunları başkalarına da gösterebilsem.  ___________________________________  17.09.2018 Uzun süredir konuşamadık. Bir çöküşteyim ama mantıklı bir sebep bulamıyorum kendime. Keşke havalar, o güzel aydınlığına kavuşsa. Ukalalık ettim. Tanrıdan mutsuz olmayı istedim. Umarım beynimin dizginlerini tekrar elime alabilirim. Vurmalı bir müzik aleti gibi kafamda yankılanıyor sesler. S...
Devamı

En İçten Sevgilerimle

Okumadan Önce Kısa Bir Not: Normalde yayınlamayıp kendi yazı defterimin arasına saklayacağım bir yazı bu. Ama eğer bunu paylaşmazsam, başka yazılarımın da asla yayınlanamayacağını düşünmek beni rahatsız etti. Sizden tek isteğim bu yazıyı bir "yardım çığlığı" , bir "yakarış" veya bir "sesleniş" olarak görmeniz değil. Kendi düşüncelerimi dizginleyemediğim zamanlardayım. Bu yazıyı yazmaya gerçekten ihtiyacım vardı. Ama bu sefer sizin için değil bu yazdıklarım. Kendime yazdım, sadece kendime özel. Bu tür durumlarla nasıl yüzleşebileceğimi kavramaya başladım artık. O yüzden korkmuyorum. Çok fikir var, çok asılsız söz var. Umalım da, başka yazılarımın başka insanları etkilediği gibi kendimi de etkileyebilirim. (Belki de mektup yazmayı bırakmamalıydım. Uzun süreli bir alışkanlığın bozulması hiçbir durumda vücuda iyi gelmiyor. Havalar da yağmurlu. Hep yağmurlu. Günlük yürüyüşlere çıkmam ve okuduğum kitapları arttırmam lazım galiba.) -Unutmadan, bugün "yıl...
Devamı