Kargaşalar

  0- Onurdoğan: Giriş Sessizlik kapının açılmasıyla bozuldu. “Minik şövalyem, uyanmışsın.” dedi açık kapı pervazında bekleyen kadın. Kapının ardından gelen ışık bu karanlık ve küçük odayı doldurmaya çalışıyor ancak kadının siyah siluetiyle karşılaşıp vazgeçiyor gibi gözüküyordu.  “Yol beklediğimden daha uzun,” Raimond gerinerek konuşuyordu. “Ve kamara beklediğimden daha küçük.” Yüzünün ve boynunun birden rahatsız edici bir kırmızıya dönmeye başladığını fark etti, neler saçmalıyorum ben, eğer evim dediğim o çukurdan çekip çıkarılmasaydım kim olurdum? Kadının karanlıkta yüzünü görememesini umut etti. Ben küçük bir haşereyim ve benim yerim de bunun gibi küçük, karanlık delikler. “Nelere layık olduğunun farkındayım, tatlı sör.” Kadın konuşurken karanlığın bir silueti olmaya devam ediyordu. “Rubico limanına vardığımızda seni sana yakışır bir hana götüreceğim.” Kadının sesi büyüleyiciydi. Raimond sadece sözlerini kullanarak insanların zihinlerini ele geçiren büyücülerin hikayelerini duym